Roaa Abuhelal
Şule: Sevgili izleyicilerimiz, Gazze’den Görme engelli bir kadın arkadaşımız bize ulaştı. Biz de onunla bir söyleşi yapalım istedik. Nihal İşcel arkadaşımız bize çeviri konusunda yardımcı olacak. Hoş geldin, Roaa. Böyle bir söyleşiyi kabul ettiğin için çok teşekkür ediyoruz.
Roaa: Ben size teşekkür ediyorum, hikâyemi, sorunlarımı duymak istediğiniz için.
Şule: Öncelikle bize kendini kısaca tanıtabilir misin
Roaa: On dokuz yaşındayım, Gazzede ailemle birlikte yaşıyorum. Gazze’den henüz çıkmadım. Öğrenciyim, İngilizce Edebiyat bölümünde okuyorum.
Şule: Kaç kardeşsiniz? Ailende senden başka görmeyen var mı? Kaçıncı sınıftasın?
Roaa: Üç kız, iki oğlan kardeşim var. Görme durumumuz babamla aynı. Bir ay sonra ikinci sınıfımı tamamlamış olacağım.
Şule: Biz, senin başvurun üzerine birleşmiş milletler Mülteciler yüksek komiserliğine başvurduk, durumunu anlattık. Oradan haber ve yanıt bekliyoruz. Sen, anladığımız kadarıyla oradan ayrılmak istiyorsun doğal olarak, başka bir başvurun oldu mu? Roaa: Şimdiye kadar bir başvurum olmadı.
Şule: Engelli hakları sözleşmesi var. Bildiğimiz kadarıyla İsrail de imzaladı. 11. Maddesine göre çatışma ortamlarında engellilerin korunması gerekiyor. Bu maddeye dayanarak acaba bir başvuru yapabilir misin?
Roaa: Bize en yakın olan Mısır. Babam oraya nasıl gidileceğini bilmiyor. Bilse bile yollar kapalı, Mısır da sınırı kapattı zaten.
Şule: Bize bir günlük hayatını anlatabilir misin?
Roaa: Sabahleyin kalkar kalkmaz ders çalışmaya başlıyorum. Dışarı çıkmak çok sakıncalı ve tehlikeli. Korkumuzdan hiçbir yere çıkamıyoruz, hep evdeyiz.
Şule: Sınavlara nasıl girebiliyorsun.
Roaa: Google chrome’da üniversitenin bir uygulaması var. Hocalar okumamız gerekenleri ve sınav kâğıtlarını oraya yüklüyor. Biz de online olarak sınava giriyoruz. Üniversiteler bombalanıyor. Bu yüzden evden online okuyoruz.
Şule: Gıdaya nasıl erişebiliyorsunuz? Çalışan var mı ailede? Ekonomik durumu nasıl idare ediyorsunuz?
Roaa: Savaş öncesi babam bir şirkette çalışıyordu. Bombalamalar nedeniyle şirket kapandı. Maalesef başka bir gelirimiz yok şu anda.
Şule: Gıdayı nasıl temin edip nasıl geçiniyorsunuz?
Roaa: Gönüllüler Birleşmiş Milletlerden yiyecek getiriyorlardı. Şimdi her yer kapalı olduğu için gönüllüler de yok, yiyecek de yok. Yiyecek bulunsa bile fiyatlar çok çok yüksek. Onlarca yüzlerce lira değerinde. Alınacak gibi değil.
Şule: Umarız, Bizim başvurduğumuz Mülteci Yüksek Komiserliğinden haber gelir, sen de bir an evvel istediğin bir yere gidersin.
Roaa: Ben de çok umut ediyorum öyle bir şeyin olmasını bir gün.
Şule: Başvurabileceğin bir yer var mı?
Roaa: Yok.
Şule: İletmek istediğin mesajların varsa onları da alalım.
Roaa: Doğrusu, Gazze’den bir an önce çıkıp güvenli bir yere yerleşmek istiyoruz. İsrail evlerimizi boşaltmamızı ve başka bir yere gitmemizi istiyor. Ama nereye gidersek gidelim, bizi öldüreceklerini biliyoruz. Bizi aç bırakıyorlar. Bizden, bir an önce çıkmamızı istiyorlar. Nereye gidersek gidelim, orada da güvenli olamayacağız. Bizi öldürecekler yavaş yavaş da olsa.
Şule: Bizim de söyleyecek iç bir şeyimiz yok Maalesef. Biz de burada basın açıklamaları yapıyoruz, tepkilerimizi gösteriyoruz. Dünya da tepkisini gösteriyor ama maalesef İsrail geri adım atmıyor. Dileğimiz Ailenle birlikte gidebilmeniz. Herkes için huzur olsun isteriz ama gücümüz yetmiyor, yetemiyor. İletişimde kalalım. Bir haber alırsak size iletebilelim, siz de yapmamız gereken bir isteğiniz olursa bize bildirin. Biz de ne yapacağımızı bilemiyoruz. Tıpkı sizin gibi başvurabileceğimiz yerler sınırlı. Çok araştırdık.
Roaa: Çok teşekkürler desteğiniz için. Çok mutlu oluyorum bu dayanışma için. Biz de sizden haber bekliyoruz. Burada beklemekten başka yapılacak bir şey yok. Kendimiz ve ailemiz için güvenli bir yol arıyoruz ama bir şey yapamıyoruz.
Şule: Çok teşekkür ediyoruz.
8 Eylül 2025
Şule: Sevgili izleyicilerimiz, Gazze’den Görme engelli bir kadın arkadaşımız bize ulaştı. Biz de onunla bir söyleşi yapalım istedik. Nihal İşcel arkadaşımız bize çeviri konusunda yardımcı olacak. Hoş geldin, Roaa. Böyle bir söyleşiyi kabul ettiğin için çok teşekkür ediyoruz.
Roaa: Ben size teşekkür ediyorum, hikâyemi, sorunlarımı duymak istediğiniz için.
Şule: Öncelikle bize kendini kısaca tanıtabilir misin
Roaa: On dokuz yaşındayım, Gazzede ailemle birlikte yaşıyorum. Gazze’den henüz çıkmadım. Öğrenciyim, İngilizce Edebiyat bölümünde okuyorum.
Şule: Kaç kardeşsiniz? Ailende senden başka görmeyen var mı? Kaçıncı sınıftasın?
Roaa: Üç kız, iki oğlan kardeşim var. Görme durumumuz babamla aynı. Bir ay sonra ikinci sınıfımı tamamlamış olacağım.
Şule: Biz, senin başvurun üzerine birleşmiş milletler Mülteciler yüksek komiserliğine başvurduk, durumunu anlattık. Oradan haber ve yanıt bekliyoruz. Sen, anladığımız kadarıyla oradan ayrılmak istiyorsun doğal olarak, başka bir başvurun oldu mu? Roaa: Şimdiye kadar bir başvurum olmadı.
Şule: Engelli hakları sözleşmesi var. Bildiğimiz kadarıyla İsrail de imzaladı. 11. Maddesine göre çatışma ortamlarında engellilerin korunması gerekiyor. Bu maddeye dayanarak acaba bir başvuru yapabilir misin?
Roaa: Bize en yakın olan Mısır. Babam oraya nasıl gidileceğini bilmiyor. Bilse bile yollar kapalı, Mısır da sınırı kapattı zaten.
Şule: Bize bir günlük hayatını anlatabilir misin?
Roaa: Sabahleyin kalkar kalkmaz ders çalışmaya başlıyorum. Dışarı çıkmak çok sakıncalı ve tehlikeli. Korkumuzdan hiçbir yere çıkamıyoruz, hep evdeyiz.
Şule: Sınavlara nasıl girebiliyorsun.
Roaa: Google chrome’da üniversitenin bir uygulaması var. Hocalar okumamız gerekenleri ve sınav kâğıtlarını oraya yüklüyor. Biz de online olarak sınava giriyoruz. Üniversiteler bombalanıyor. Bu yüzden evden online okuyoruz.
Şule: Gıdaya nasıl erişebiliyorsunuz? Çalışan var mı ailede? Ekonomik durumu nasıl idare ediyorsunuz?
Roaa: Savaş öncesi babam bir şirkette çalışıyordu. Bombalamalar nedeniyle şirket kapandı. Maalesef başka bir gelirimiz yok şu anda.
Şule: Gıdayı nasıl temin edip nasıl geçiniyorsunuz?
Roaa: Gönüllüler Birleşmiş Milletlerden yiyecek getiriyorlardı. Şimdi her yer kapalı olduğu için gönüllüler de yok, yiyecek de yok. Yiyecek bulunsa bile fiyatlar çok çok yüksek. Onlarca yüzlerce lira değerinde. Alınacak gibi değil.
Şule: Umarız, Bizim başvurduğumuz Mülteci Yüksek Komiserliğinden haber gelir, sen de bir an evvel istediğin bir yere gidersin.
Roaa: Ben de çok umut ediyorum öyle bir şeyin olmasını bir gün.
Şule: Başvurabileceğin bir yer var mı?
Roaa: Yok.
Şule: İletmek istediğin mesajların varsa onları da alalım.
Roaa: Doğrusu, Gazze’den bir an önce çıkıp güvenli bir yere yerleşmek istiyoruz. İsrail evlerimizi boşaltmamızı ve başka bir yere gitmemizi istiyor. Ama nereye gidersek gidelim, bizi öldüreceklerini biliyoruz. Bizi aç bırakıyorlar. Bizden, bir an önce çıkmamızı istiyorlar. Nereye gidersek gidelim, orada da güvenli olamayacağız. Bizi öldürecekler yavaş yavaş da olsa.
Şule: Bizim de söyleyecek iç bir şeyimiz yok Maalesef. Biz de burada basın açıklamaları yapıyoruz, tepkilerimizi gösteriyoruz. Dünya da tepkisini gösteriyor ama maalesef İsrail geri adım atmıyor. Dileğimiz Ailenle birlikte gidebilmeniz. Herkes için huzur olsun isteriz ama gücümüz yetmiyor, yetemiyor. İletişimde kalalım. Bir haber alırsak size iletebilelim, siz de yapmamız gereken bir isteğiniz olursa bize bildirin. Biz de ne yapacağımızı bilemiyoruz. Tıpkı sizin gibi başvurabileceğimiz yerler sınırlı. Çok araştırdık.
Roaa: Çok teşekkürler desteğiniz için. Çok mutlu oluyorum bu dayanışma için. Biz de sizden haber bekliyoruz. Burada beklemekten başka yapılacak bir şey yok. Kendimiz ve ailemiz için güvenli bir yol arıyoruz ama bir şey yapamıyoruz.
Şule: Çok teşekkür ediyoruz.
8 Eylül 2025
Yorumlar
Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.