KEŞKE

YAZAN: Ayşe Gülçin İLHAN

Bir bayram sabahı ilk kez giydiğimiz rugan ayakkabılarımız

Ve

Islatıp ince tarakla taradığımız saçlarımızla mahalle bakkalında karşılaşsaydık seninle keşke…

Köyden hallice bir kasaba ilkokulunda aynı sırayı paylaşsaydık,

Annelerimizin hazırladığı beslenmeleri ara sıra yok sayıp, kantinden boyalı şekerle renkli gazozlar alsaydık.

Birlikte işleseydik ilk suçumuzu, yıllar sonra nasılsa birlikte giremeyeceğimiz ilk günaha sayılsaydı bunlar keşke.

Yaramazlıkların en kallavi olanını yapıp, okul çıkışı sokakta top oynamaya dalıp eve geç kalsaydık seninle keşke…


Zeytin ağaçları olsaydı yaşadığımız yerde;

Ve biz o ağaçlara yaslanıp birlikte olacağımız gelecek hayalleri kurabilseydik seninle keşke…

Biraz büyüyüp de kalbimizi fark edince rengi değişseydi çiçeklerin,

Başka türlü esseydi başımızda yeller

Kavak demesek de adına, bizi öyle bilseydi eller.

Baş harflerini kazısaydık adlarımızın eski evin gizli duvarına

Papatyaları özgür bırakıp, fala ne hacet biz ezelden sevmişiz diye gülebilseydik seninle keşke…

Liseyi beraber okusaydık ve ayrı sınıflarda olsaydık bu kez

Sen okulun voleybol takımında, bense okul korosunda

İçimize sevinçler dolsaydı birbirimizi kütüphanede görünce.

Ben şiirler yazsaydım olmadık zamanlarda şaşırtsaydım edebiyat öğretmenimi bir de seni

Elin ayağın buz keserek, belki de dizlerinin bağı çözülerek

Şimdi bile kaybetmediğin o masum ve mahsun tavrı takınarak, dayanamayıp ısrara sen okusaydın yazdığım cesur şiirleri.

Adımız okulun edebiyat panosuna yan yana yazılabilseydi seninle keşke…

Mezun olurken okuldan, artık eli yüzü seçilmiş iki genciz ya hani ! İlk dansı sana lütfetseydim

Ve sen yine heyecandan kıpkırmızı kesilseydin

Bense “ilâhi” deyip gülebilseydim eskiden olduğu gibi seninle keşke…


Seni askerliğe uğurlarken içim cız etse ve utanarak gözyaşlarımı gizleseydim büyüklerden

Sen trene binerken ellerimi sımsıkı tutsaydın ilk kez

Aileler durumu fark edip ; “ zaten belliydi “ der gibi baksaydı ikimize ve biz sevmekten mahcup olmasaydık seninle keşke…


İşte o delişmen kız ve o mahcup içe kapanık delikanlı

Keşke aynı dünyayı paylaşsaymış

Keşke birini değil birbirini bulsaymış

Keşke şiirler yazsaymış kız; ve oğlan o şiirleri okusaymış içli sesiyle!


Ruhu bir olanın yeri niye ayrılıkmış

Bu soruya da iyi bir cevap bulunsaymış keşke!

Biz seninle keşke!

Biz keşke seninle!

Keşke dedim ya keşke! işte hayatımızın hepsi keşke…



27.02.2022

Ankara