sebnemkarakus4@gmail.com
Yeşil bir alanda bir piknik masasında oturmuş, sol elinde kemanı sağ elinde yayı, kırmızı elbisesiyle ve siyah uzun saçlarına taktığı tacıyla ,gülümsüyor.
Yer mi kaymış ayağının altından
yol mu bitmiş yola çıktığın an?
nasıl gitmiş terk etmem diyen
hiç olmadı mı seni incitmeyen?

Sakın bırakma ışığını başka ele
ak su gibi, dayan acına inat.
Düşeriz, kalkarız
hepimiz insanız,
hisset her an hediyeyle gelir hayat!

(nakarat) umudunu elinde sıkı tut, o senin pusulan, asıl yuvan.
Olur elbet kıran, üzen
sen ol önce kendini seven...

Yorumlar

Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.