HAYATA YOĞUŞTUK
YAZAN: Ezgi Ceren KAYIRICI
KİMDİ GİDEN, KİMDİ KALAN?
YAZAN: Murathan MUNGAN
HAYATA YOĞUŞTUK
Ne yazı buluyor kendini seste
ne ses yazıda
Bir kapkaç oyunu tutuyor bizi bir arada
-Sen ve Ben-
Biz’in ötesinde buluşan
onlar’ı içine alan
Gelmiş ve gitmiş sözlerin
arasında yüzen akışta/akıntıda
buğusunda ve buhurunda
açık bırakılmış yaraların merhemi
akıyor gözyaşıyla
macun kıvamı alıyor
ağzımda, o ağızda.
Tekrar aranır mıydı o kayıkta
bize geri gelmiş
bir şans daha, bir şans daha hepimize
Hadi nefesler
İçeri ve nefesler dışarı
Yeryüzü üstüne
Durdurulmaz bir sağnak
Dalgalandırıyor akıntıyı
Minik dalgalar tatlı dalgalar
İçine düşeni kayalara çarpar
İşte al sana hayat
İşte al sana bedeli
Geri dönüş biletinin
Hatırlar mısın,
toplardık üstümüze bir
yolculuğun kendisini,
Bulutlar sırtına alırdı ve biz rüzgârın
sesinde yankılanırdık
Her yerden hiç yere
Hangi yerçekimiydi de yoğurdu bizi
düştük
oluşun olmaz hallerine doğduk
ve hatırlar mısın, biz
asla ayrılmazdık ne Gökten
ne de Güneşten, Yıldızlar bizi
defalarca sallardı.
Bir salıncaktı izlemek.
Bir sallanmaktı bilmek.
bir merdiven yapıyorum şimdi
belki bana, belki sana
Belki tekrar birlikte, ayrışmadan.
Kemiklerden bir merdiven
sesimden düşmeyen manadan örülmüş
gözün doldurmadığı
soluğun dokunmadığı
Kemikler, kemikler
Senden Benden öteye gider hikâyeleri
Kemik üstüne kemik topladım,
bir merdiven yapmaktayım
Ardına yükselen bulutların
Giysilerimi bırakırken beride
Bir kabuk çürüyor toprakta böylece
O süreçte/geçişte
Bir daha görür müydün beni hiç?
Ve ben sana bakabilir miydim
utanmaksızın
yoğuştuğumuzdan
Çok zaman geçti
Ve ben, ve sen
Sanki sen masum kalmışçasına,
Sen hep masum kalasın diyecesine,
Almışmışım tüm günahları da
kara maddeymişimcesine
Bir gölgede gölgeden ben beklerken
Güneş yakar mı beni bilmezken
Sen gelir miydin hiç
Görür müydün gölgeden beni
Der miydin hepsi geçti?
KİMDİ GİDEN, KİMDİ KALAN?
Kimdi giden, kimdi kalan?
Peki, giden mi suçludur her zaman?
Ne zaman başlar ayrılıklar?
Dostluklar biter ne zaman?
Her geçen gün, bir parça daha
aldı götürdü bizden
Aynı kalmıyordu hiçbir şey
Değişiyordu her şey kendiliğinden
Ve artık çözülmüştü ellerimiz
Artık bölünmüştü yüreğimiz
Birimiz söylemeliydi bunu
Ötekini incitmeden
Kimdi giden, kimdi kalan?
Aslında kalandır terk eden
Giden de bu yüzden
gitmiştir zaten.
YAZAN: Ezgi Ceren KAYIRICI
KİMDİ GİDEN, KİMDİ KALAN?
YAZAN: Murathan MUNGAN
HAYATA YOĞUŞTUK
Ne yazı buluyor kendini seste
ne ses yazıda
Bir kapkaç oyunu tutuyor bizi bir arada
-Sen ve Ben-
Biz’in ötesinde buluşan
onlar’ı içine alan
Gelmiş ve gitmiş sözlerin
arasında yüzen akışta/akıntıda
buğusunda ve buhurunda
açık bırakılmış yaraların merhemi
akıyor gözyaşıyla
macun kıvamı alıyor
ağzımda, o ağızda.
Tekrar aranır mıydı o kayıkta
bize geri gelmiş
bir şans daha, bir şans daha hepimize
Hadi nefesler
İçeri ve nefesler dışarı
Yeryüzü üstüne
Durdurulmaz bir sağnak
Dalgalandırıyor akıntıyı
Minik dalgalar tatlı dalgalar
İçine düşeni kayalara çarpar
İşte al sana hayat
İşte al sana bedeli
Geri dönüş biletinin
Hatırlar mısın,
toplardık üstümüze bir
yolculuğun kendisini,
Bulutlar sırtına alırdı ve biz rüzgârın
sesinde yankılanırdık
Her yerden hiç yere
Hangi yerçekimiydi de yoğurdu bizi
düştük
oluşun olmaz hallerine doğduk
ve hatırlar mısın, biz
asla ayrılmazdık ne Gökten
ne de Güneşten, Yıldızlar bizi
defalarca sallardı.
Bir salıncaktı izlemek.
Bir sallanmaktı bilmek.
bir merdiven yapıyorum şimdi
belki bana, belki sana
Belki tekrar birlikte, ayrışmadan.
Kemiklerden bir merdiven
sesimden düşmeyen manadan örülmüş
gözün doldurmadığı
soluğun dokunmadığı
Kemikler, kemikler
Senden Benden öteye gider hikâyeleri
Kemik üstüne kemik topladım,
bir merdiven yapmaktayım
Ardına yükselen bulutların
Giysilerimi bırakırken beride
Bir kabuk çürüyor toprakta böylece
O süreçte/geçişte
Bir daha görür müydün beni hiç?
Ve ben sana bakabilir miydim
utanmaksızın
yoğuştuğumuzdan
Çok zaman geçti
Ve ben, ve sen
Sanki sen masum kalmışçasına,
Sen hep masum kalasın diyecesine,
Almışmışım tüm günahları da
kara maddeymişimcesine
Bir gölgede gölgeden ben beklerken
Güneş yakar mı beni bilmezken
Sen gelir miydin hiç
Görür müydün gölgeden beni
Der miydin hepsi geçti?
KİMDİ GİDEN, KİMDİ KALAN?
Kimdi giden, kimdi kalan?
Peki, giden mi suçludur her zaman?
Ne zaman başlar ayrılıklar?
Dostluklar biter ne zaman?
Her geçen gün, bir parça daha
aldı götürdü bizden
Aynı kalmıyordu hiçbir şey
Değişiyordu her şey kendiliğinden
Ve artık çözülmüştü ellerimiz
Artık bölünmüştü yüreğimiz
Birimiz söylemeliydi bunu
Ötekini incitmeden
Kimdi giden, kimdi kalan?
Aslında kalandır terk eden
Giden de bu yüzden
gitmiştir zaten.
Yorumlar
Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.