YAZAN: Hasibe BOZTEPE
24 Kasım 2010 yılında Manisa Sarıgöl İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından düzenlenen öğretmen temalı şiir yarışmasında 1. olmuştur.
Ben öğretmenim,
Çehrem, aydınlık yarınların muştusuyla parıldar.
Eşitliğin, adaletin temel direğiyim,
Demokrasi yolunda emin adımlarım var,
Çağdaşlığın kalbinden beslenir fikirlerim.
Zorbalıklar gelir benimle dize,
Güneşime set çekerim güze.
Yeni doğmuş bebeklerin künyesine,
“Ana dili Türkçe” diye yazar ışıktan elim,
Edirne’den Kars’a kadar, her petekte balım var benim.
Çözerim cehalet zincirlerini,
Soyarım ruhlardaki kini, nefreti.
Sararım tüm anaçlığımla dilsiz evreni.
Kardeşliğin, barışın, hoşgörünün başkentiyim.
Umuda boyar karanlığı ışıktan elim.
Uçurumda açan çiçekleri severim,
Her birinde ayrı koku, her birinde ayrı renk…
Yüreklere sevgi, umut tohumları ekerim,
Boy verir çiçeklenir hepsi birbirine denk.
Övünürüm onlarla; çünkü ben öğretmenim.
Uygarlık meşalesi yanar elimde,
Memleketim tüter türkü türkü dilimde.
Yürürüm Ata’mın gösterdiği hedefe,
Hayatta en gerçek yol ilimdir, derim.
Aydınlığa kanat çırpan her yürek benim eserim.
Dokurum zihinlere Türklüğü ilmek ilmek,
Yarın, benim için ülkeye hizmet demek.
Vatanımı, bayrağımı tek hedefim yüceltmek,
Kara tahta başında alın teriyim,
Geleceğin mimarıyım: ben öğretmenim.
Yunus Emre çeşmesinden doldururum tasımı,
Heybemde Mevlana’nın o evrensel bakışı.
Damarlarımda Fatih’lerin, Yavuz’ların asil kanı,
Tarihi duraklarda ayak izim var benim,
Çağlar ötesine uzanır ışıktan elim.
24 Kasım 2010 yılında Manisa Sarıgöl İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü tarafından düzenlenen öğretmen temalı şiir yarışmasında 1. olmuştur.
Ben öğretmenim,
Çehrem, aydınlık yarınların muştusuyla parıldar.
Eşitliğin, adaletin temel direğiyim,
Demokrasi yolunda emin adımlarım var,
Çağdaşlığın kalbinden beslenir fikirlerim.
Zorbalıklar gelir benimle dize,
Güneşime set çekerim güze.
Yeni doğmuş bebeklerin künyesine,
“Ana dili Türkçe” diye yazar ışıktan elim,
Edirne’den Kars’a kadar, her petekte balım var benim.
Çözerim cehalet zincirlerini,
Soyarım ruhlardaki kini, nefreti.
Sararım tüm anaçlığımla dilsiz evreni.
Kardeşliğin, barışın, hoşgörünün başkentiyim.
Umuda boyar karanlığı ışıktan elim.
Uçurumda açan çiçekleri severim,
Her birinde ayrı koku, her birinde ayrı renk…
Yüreklere sevgi, umut tohumları ekerim,
Boy verir çiçeklenir hepsi birbirine denk.
Övünürüm onlarla; çünkü ben öğretmenim.
Uygarlık meşalesi yanar elimde,
Memleketim tüter türkü türkü dilimde.
Yürürüm Ata’mın gösterdiği hedefe,
Hayatta en gerçek yol ilimdir, derim.
Aydınlığa kanat çırpan her yürek benim eserim.
Dokurum zihinlere Türklüğü ilmek ilmek,
Yarın, benim için ülkeye hizmet demek.
Vatanımı, bayrağımı tek hedefim yüceltmek,
Kara tahta başında alın teriyim,
Geleceğin mimarıyım: ben öğretmenim.
Yunus Emre çeşmesinden doldururum tasımı,
Heybemde Mevlana’nın o evrensel bakışı.
Damarlarımda Fatih’lerin, Yavuz’ların asil kanı,
Tarihi duraklarda ayak izim var benim,
Çağlar ötesine uzanır ışıktan elim.
Yorumlar
Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.