YAĞMUR YÜKLÜ BULUTLAR

YAZAN: Zehra Birsen YAMAK

Yağmur Yüklü bulutlar

Yağmur yüklü bulutlarımdan

Dökülen damlalar “Sen”din

Sen doldururdun denizlerimi

Ve ben

Boğulurdum denizlerce..


Her çiçek senin adını taşırdı

Koklar

Ve solardım renklerce...


Baharlarla toprağıma düşerdin

Ilık, ılık cemrelerce...


Dallarım Sen’i yüklenirdi

Tatlanırdı meyvelerce...


Seninle örtünürdü kışlarım, bembeyaz

İpeklerce...


Güneşte Sen’i görürdüm

Gün gitse ölürdüm

Ay ışığına tutsak kalırdım

Fenerlerce


Zaman hep Sen’i vururdu

Saatlerim hep Sen’i

Ben Sen’i durdurur

Ve zamanı unuturdum

Saatlerce…


Rüzgarlarımı sen estirir

Fırtınalarımı sen dindirirdin

Siler süpürürdüm, özlemlerce


Sen; meddi cezirdin

Gittiğin an gelirdin

Ve ben kumsalda… Yorulurdum

Köpüklerce…


Şimdi sen yoksun

Ben de yokum aslında

Biz paramparçayız

Yoklar ötesi faslında


Sen ve ben

Yokluğumuzca, yokluğa yol almışız

Yoklar ülkesinde

Yok ötesi rüyalara dalmışız

Ve şimdi söyle neden

Neden

Yağmur yüklü bulutlarda kalmışız.


Emin'e