YAZAN: Ebru BOZCUK
Bir yaz daha bitiyor... Benim gibi bir yaz bitmesinci olarak kabullenmesi çok zor ama geçen hafta gördüğüm leylek sürüleri, bunu acı da olsa onaylamış oldu.
Arkalarından "Durun, gitmeyin, daha çok erken. Eylül şahane olur buralarda, biraz daha kalsaydınız" diye seslenmeme rağmen yüzüme bile bakmadan uçup gittiler...
Sonra, ne ara bitti bu yaz diye düşündüm. Her şey öyle hızlı geçip gidiyor ki hayatımızda, aslolan bizim onun içinden nasıl geçtiğimiz... Neleri köpürtüyoruz, neleri parlatıyoruz, neleri hasıraltı ediyoruz, neleri çoğaltıyoruz buna bakmak lazım.
Eksilenlerle, ertelenenlerle, bu sene de böyle olsunlarla, hayal kırıklıklarıyla, razı oluşlarla, olmasa da olurlarla, vardır bir hayırlarla, sessiz gözyaşlarıyla, umutlu uyanışlarla, gidilemeyen tatillerle, küçük sevinçlerle, ertelenen düşlerle bir yazı daha uğurluyoruz belki de...
Ama yaşadık, nefes aldık, umudu hiç kesmedik. Çünkü sol yanımız yaşamaktan yanaydı hep. İyiliği sevdik biz. Enseyi karartmadık. Daha ne olsun ki, yaşadık işte dedik.
Hayatın içinde küçücük görünen ama bizi mutlu hissettiren mucize anlara sığındık. Çünkü bize KÜÇÜK ŞEYLER lazımdı. Çünkü biz SEVİNMELERİN KADINIYDIK. Çünkü biz kendi hayatımızın şarkısını besteleyebilen kadınlardık
KÜÇÜK şeylerdeki sihri görmeye meyilliydik biz... Mesela dedik ki;
🐚Hiç bir şey yapmak zorunda olmadığın bir gün ne güzel
🐚Sabah yürüyüşünü yaptıktan sonraki o kahvaltı, o kırmızı domates, kekik, zeytinyağı ne güzel
🐚Anne reçelleri ne güzel, hele o turunç reçeli
🐚En sevdiğin şarkının radyoda çalması ne güzel
🐚Sabahları denizin mavisi ne güzel
🐚Öğleden sonra perdeyi dansa kaldıran yaz rüzgârı eşliğinde gazete okumak ve sonra olduğun yerde kestirmek ne güzel
🐚Fesleğen kokusu eşliğinde sabah kahvesi içmek ne güzel
🐚İnce hırkalar, sabun kokulu çarşaflar, pamuklu gecelikler ne güzel
🐚Şort, merserize kazak ve parmak arası terlik kombini ne güzel
🐚Birilerini özlemek ne güzel
🐚Baba evinde eskiden kalmış bir şortun yine üzerine olması ne güzel
🐚Pazar tezgâhları, ballı incirler, kırmızı kokulu üzümler ne güzel
🐚Cin, tonik ve turunç birlikteliği ne güzel
🐚Uzun uzun kitap okumalar, bir cümlenin içini ferahlattığı o an ne güzel
🐚Bulutları izlemek, Okaliptüs ağacına sarılmak ne güzel
🐚Bol domates soslu patlıcan kızartması ne güzel
🐚Geceleri yıldızlara dalıp hayal kurmak ne güzel
🐚Dağ rüzgârının çıkması ne güzel
🐚Yarın her şey çok güzel olacak diyebilmek ne güzel
🐚Buz gibi gece biraları ne güzel
🐚Zeytinyağlı yaprak sarması ne güzel...
Ve bir gün, her şeyin geçeceğine inanmak, hayatla bağ kurmak, aşkla yaşamak ne güzel...
Kalbinizin odalarını havalandırmayı sakın unutmayın. Bakın işte o zaman YAZ gibi oluverirsiniz. Unutmayın İYİ ŞEYLER hep var.
NOT: Bu listeye sizin küçük mutluluklarınızı eklemenizi istesem nasıl olur? Belki birbirimize ilham veririz ve belki o zaman hep beraber iyileşiveririz. Ne dersiniz?
28 Ağustos 2022
Bir yaz daha bitiyor... Benim gibi bir yaz bitmesinci olarak kabullenmesi çok zor ama geçen hafta gördüğüm leylek sürüleri, bunu acı da olsa onaylamış oldu.
Arkalarından "Durun, gitmeyin, daha çok erken. Eylül şahane olur buralarda, biraz daha kalsaydınız" diye seslenmeme rağmen yüzüme bile bakmadan uçup gittiler...
Sonra, ne ara bitti bu yaz diye düşündüm. Her şey öyle hızlı geçip gidiyor ki hayatımızda, aslolan bizim onun içinden nasıl geçtiğimiz... Neleri köpürtüyoruz, neleri parlatıyoruz, neleri hasıraltı ediyoruz, neleri çoğaltıyoruz buna bakmak lazım.
Eksilenlerle, ertelenenlerle, bu sene de böyle olsunlarla, hayal kırıklıklarıyla, razı oluşlarla, olmasa da olurlarla, vardır bir hayırlarla, sessiz gözyaşlarıyla, umutlu uyanışlarla, gidilemeyen tatillerle, küçük sevinçlerle, ertelenen düşlerle bir yazı daha uğurluyoruz belki de...
Ama yaşadık, nefes aldık, umudu hiç kesmedik. Çünkü sol yanımız yaşamaktan yanaydı hep. İyiliği sevdik biz. Enseyi karartmadık. Daha ne olsun ki, yaşadık işte dedik.
Hayatın içinde küçücük görünen ama bizi mutlu hissettiren mucize anlara sığındık. Çünkü bize KÜÇÜK ŞEYLER lazımdı. Çünkü biz SEVİNMELERİN KADINIYDIK. Çünkü biz kendi hayatımızın şarkısını besteleyebilen kadınlardık
KÜÇÜK şeylerdeki sihri görmeye meyilliydik biz... Mesela dedik ki;
🐚Hiç bir şey yapmak zorunda olmadığın bir gün ne güzel
🐚Sabah yürüyüşünü yaptıktan sonraki o kahvaltı, o kırmızı domates, kekik, zeytinyağı ne güzel
🐚Anne reçelleri ne güzel, hele o turunç reçeli
🐚En sevdiğin şarkının radyoda çalması ne güzel
🐚Sabahları denizin mavisi ne güzel
🐚Öğleden sonra perdeyi dansa kaldıran yaz rüzgârı eşliğinde gazete okumak ve sonra olduğun yerde kestirmek ne güzel
🐚Fesleğen kokusu eşliğinde sabah kahvesi içmek ne güzel
🐚İnce hırkalar, sabun kokulu çarşaflar, pamuklu gecelikler ne güzel
🐚Şort, merserize kazak ve parmak arası terlik kombini ne güzel
🐚Birilerini özlemek ne güzel
🐚Baba evinde eskiden kalmış bir şortun yine üzerine olması ne güzel
🐚Pazar tezgâhları, ballı incirler, kırmızı kokulu üzümler ne güzel
🐚Cin, tonik ve turunç birlikteliği ne güzel
🐚Uzun uzun kitap okumalar, bir cümlenin içini ferahlattığı o an ne güzel
🐚Bulutları izlemek, Okaliptüs ağacına sarılmak ne güzel
🐚Bol domates soslu patlıcan kızartması ne güzel
🐚Geceleri yıldızlara dalıp hayal kurmak ne güzel
🐚Dağ rüzgârının çıkması ne güzel
🐚Yarın her şey çok güzel olacak diyebilmek ne güzel
🐚Buz gibi gece biraları ne güzel
🐚Zeytinyağlı yaprak sarması ne güzel...
Ve bir gün, her şeyin geçeceğine inanmak, hayatla bağ kurmak, aşkla yaşamak ne güzel...
Kalbinizin odalarını havalandırmayı sakın unutmayın. Bakın işte o zaman YAZ gibi oluverirsiniz. Unutmayın İYİ ŞEYLER hep var.
NOT: Bu listeye sizin küçük mutluluklarınızı eklemenizi istesem nasıl olur? Belki birbirimize ilham veririz ve belki o zaman hep beraber iyileşiveririz. Ne dersiniz?
28 Ağustos 2022
Yorumlar
Bu yazı için yorum mevcut değil.
Dilerseniz Buradan yeni yorum gönderebilirsiniz.