Yıl 1, Sayı 9, Ekim 2022

Şule Sepin İçli ’Yarım Bırakılmış Bir Yaşamın Ardından’ adlı yazısında, acımasızca yaşamdan koparılan bir sanatçının kaybıyla yüreğinden taşan duyguları dile getirirken anlamsız yasaklara, yapılan haksızlıklara da isyan ediyor.

​‘Tarihin Kadın Yüzleri’ köşesinde Aynur Yurtseven Kanada’da doğan Emily Murphy’yi tanıtıyor “Emily Murphy O Duvarınız Vız Gelir Vız’ adlı yazısında. Emily, Ednonton Hastanesi’nin yönetimine giren ilk kadın. Çocukların ve kadınların lehine başarılı gelişmelere de imza atmış bir kişi.

Selvet Bayraktar Tokat ‘Sanatın Kadın Sesleri’ köşesinde onurlu kadın duruşlarından konser yasaklarına, umut veren masallardan kadın festivallerine dek farklı haberlerle buluşturuyor bizi yine.

​‘Dengede Kalmak’ köşemizde Şule Sepin İçli ‘Eşim Kumar Oynuyor Nasıl Bıraktırabilirim?’ adlı yazısında kumarın ya da benzer oyunların nedenleri üzerinde dururken kendi yaşamından sunduğu kesitler ile yüzleşerek bazı çözüm önerileri getiriyor.

​‘Kadın ve Politika’ köşesinde bu ay Emine Ortakaya, ‘Seçimler Yaklaşırken Altılı Masa Kadınlara Ne Vadediyor?’ başlıklı yazısında hem bu vaatleri hem de bunlara ilişkin kısa değerlendirmelerini sıralıyor.

Bu ayki ‘Arı Kovanı’ köşemizde, Avustralya’da yaşayan Nihal İşcel yine Avustralya’dan Elizabeth Edmondson’la söyleşiyor. Bir yaşında Çocuk felci geçiren Elizabeth, yüzmede kırdığı rekorlar ve kazandığı madalyaların yanı sıra mücadeleci bir yapıya ve kişiliğe sahip.

​‘Kadının Güncesi’ köşesinde, LGBTİ protestosundan tutun da İran’da Mahsa için gelişen destek olaylarına dek ilginç başlıklarla yine Selvet Bayraktar Tokat bizlerle oluyor.

‘Rol Modellerimiz’ Şule Sepin İçli, İzmir’den Dilek Şahin’i konuk ediyor. Dilek, üç yıldır ‘Saklı Kahvem’ adlı kuruluşu resmi olarak eşiyle birlikte yönettiklerini, bu işi yapmaktan mutluluk duyduklarını ifade ediyor. Gelin bu kahve işinin ayrıntılarını birlikte görelim.

Ergür Altan ‘Kestim Kara Saçlarımı’ adlı yazısında, “avucumdaki bir tutam saçı öperken usulca, dudaklarım kanıyor,’ derken yine bir kadın kimliğine bürünerek onun tüm yaşadıklarını, acılarını, gizlerini, gizlemediklerini, bir bir sorguluyor, dillendiriyor.

​‘Bir Gün Değil Her Gün’ adlı yazısıyla Şebnem Karakuş kendine göre asıl özbakımın neler olduğunu anlatırken bakımı destekleyen ögeleri bir bir sıralayarak medyadaki olumsuz örneklerden söz etmeyi de ihmal etmiyor.

Aynur Yurtseven bu ayki yazısında, ‘Her Şeye Rağmen Hayat Çok Güzel’ diyor. Onca engeline karşın Sinan’ın neleri aştığını, neleri başardığını anlatıyor.

Selvet Bayraktar Tokat ‘Gülvinler Çığlık Atsın Artık.’ adlı yazısında eşler arasında kurulamamış açık iletişimin yarattığı sorunların ulaşabileceği trajik boyutları vurguluyor. Bazı yoksunlukların ve bastırılmışlıkların bizi düşürdüğü durumları anlatırken, kadınlara sessiz kalmama ve birlikte mücadele etme çağrısı da yapıyor.

​‘Duygularımızı İfade Edebiliyor Muyuz?’ köşemizde Menekşe Koçak, ‘Şefkat Arıyorum’ adlı yazısında şefkat sözcüğünün anlamını sorgularken bu duygunun hangi hormonla veya hormonlarla güçlendiğini ve kimlerin bu özelliği taşımaları gerektiğini anlatıyor.

Ebru Bozcuk ‘Yaz Bitmeden’ adlı yazısıyla eksik kalmışlıkları, ertelenmişlikleri, dahası boşvermişliklerden geride kalanları sorguluyor.

​‘Güçlü Kadınları Farklı Kılan Özellikler’ yazısıyla Zehra Maviş gerçekten de güçlü bir kadın profili çiziyor ve kadının özgür, mücadeleci, özgüvenli, korkusuz olmak gibi yanlarını bir bir ortaya koyuyor.

​‘Bilim Dünyasında Bu Ay’ köşemizde Selvet Bayraktar Tokat ilginç bir araştırmayı bizlerle paylaşıyor. ‘Anne Karnındaki Bebekler de Lahanaya Yüz Ekşitiyor’ Ayrıntıları yazının içeriğinde bulacaksınız.

​‘Ya Unutamasaydık’ adlı yazısıyla Yayla Boztaş bu kez de unutmak, unutamamak üzerine kafa yoruyor fakat bazı şeyleri unutmanın iyi bir şey olabileceğini de ima ediyor sanki. Okuyalım, dinleyelim, görelim.

Sultan Çamur Karataş ‘Özgürlüğe Uçan Saçlar’ adlı yazısında, erkek egemen zihniyet yüzünden yaşamdan koparılan İranlı Mahsa’nın aslında tüm kadınlar adına o zihniyetin karşısına dikilen bir özgürlük meşalesi olduğunu vurguluyor.

​‘Selvi Boylum Al Yazmalım’ köşemizde ‘Dalgınlık’ adlı öyküsüyle Buket Başaran Akkaya’nın acelecilik ve dalgınlık yüzünden bir kadın karakterin başına gelen aksilikleri konu ederken okura bir güldürü armağan ettiğini de görebiliyoruz.

Bu ay da yine Serap İlter’in yazıp oynadığı ‘Mucide Buluş Uygulamalar Diyarında’ serisinden ‘Kombinim Şahane’ adlı parodiyi sunuyoruz. Bu oyunda Mucide, ‘Kombinim’ uygulamasının yanlışlıkları sonucu düştüğü hayal kırıklığını dile getirirken insanların görme engellilere karşı ilginç yaklaşımlarını da mizahi bir dille eleştiriyor.

​‘DENEYİMLEDİKLERİM’ Köşemizde Rahime Söylemez Çetin bu kez de kızlarıyla birlikte mutfaktaki deneyimlerini paylaşıyor bizlerle. Ayrıca mutfağa yeni adım atanlar için bazı kolaylıklardan da söz ediyor ‘Kızlarımla Mutfakta’ adlı yazısında.

​‘Yüreğimizden Taşanlar’ köşemizde, İranlı bir şair olan Füru Peruzat’ın yazdığı, Makbule Aras’ın Farsçadan çevirdiği iki şiirimiz var. İlkin ‘Bahçenin Fethi’ ile korkuya karşın, aynaların aydınlığından, saçların bahtiyarlığından, daha nice nice umut körükleyen söylemlerini işitiyoruz. ‘Kuş Ölümlüdür’ adlı ikinci şiirse, bir gece kadar karanlık ve umut vadetmeyen bir yapıt. Beğeneceğinizi umuyoruz yine de.

Şimdi sıra ‘Umut Şarkılarımızda. ’Adım Kadın’ adlı şarkıyla sesleniyoruz. “Başına taç olacaktım, oyaladın İstediğin yere beni koyamadın Düşlediğin gibi biri olamadım Hep üzüldüm çünkü benim adım kadın. Şarkı böyle dese de kadın yaşadıkça umut eker, umut biçer tüm yüreklerde. Sonraki sayılarda buluşmak dileğiyle, umutla kalın.