yaylaboztas@yahoo.com
Kısa ve beyaz saçları, kolyesi ve mavi gözleriyle uzaklara bakıyor.

1949 Trabzon’da doğdu. Eczacılık okudu, kimya öğretmenliğinden 1997 de emekli oldu. Birçok dergide öykü ve denemeleri yayımlandı, EKYAZ, KYD ortak kitaplarında 2014 Öykü Yıllığında öyküleri yer aldı. Madenci Edebiyatı Öykü Yarışması Seçkisi ve daha birçok öykü seçkilerinde öyküleri derleme kitabına girmeye hak kazandı. Türk Nöroloji Derneği, Güncel Sanat Dergisi, Foça Deniz Öyküleri, ATUDER Acilin Öyküsü, Kosova Derneği yarışmalarında öyküleri ödül kazandı.

Baygenç Yayıncılığın düzenlediği Çocuk Öyküleri Yarışması’nda birincilik, kazanan Barış Çınarı  aynı yayınevince kitaplaştırıldı. Mevlüt Kaplan Çocuk Öyküleri Yarışması’nda ikincilik ödülü kazandı. Nisan 2016 da ilk öykü kitabı Çayım Çiçek Kokuyor, 2019 da Sis Türküleri –Nezih-Er yayınevi tarafından yayımlandı. 

Yayla Boztaş Tarafından Yazılmış Yazılar

YAZAN: Yayla BOZTAŞ

Karşıyaka Çarşı’sı kocaman bir dere. Küçük çırpıntılarla akıp duruyor insanlar. Yüzlerinde sabah güneşinin ılık okşayışı ve aydınlık ışığı. Konuklarıma İzmir’in boyozunu tattırmak istiyorum. Bir Simit Evi’ne giriyoruz. Nedense her yerde yabancı özentili sözcükler “Simit… Devamını Oku
Yazan: Yayla Boztaş

Kent sokaklarına dalınca insan denen canlıların kendilerine verilen aklı, ruhu kullanmadıklarını her gün daha büyük bir gerçeklikle anlıyor, bu canlı türüne duyduğum sevgiyi tümüyle yitirmekten korkuyorum. Beni umutsuzluktan kurtaran; güzel, olması gerektiği gibi davrananları… Devamını Oku
YAZAN: Yayla BOZTAŞ

Arabamızın kaportasına anneleri tarafından koruma amaçlı bırakılan dört kedi yavrusunun bakımını üstlenmek zorunda kalınca hayvanların ne kadar mükemmel canlılar olduğuna bir kez daha tanık oldum.
Onları; bırakıldıkları, karanlık tozlu kara kutudan büyük bir uğraş sonunda… Devamını Oku
Yazan: Yayla BOZTAŞ

Hepsi birbirine benzeyen 15 katlı apartmanların arasından mavi bir çizgi deniz ve deniz gören site diye yazıyor reklamlarında. Son teknolojiye göre hazırlanmış akıllı evler…Onlar akıllı ama içinde oturanların ne kadar akıllı olduğu şüpheli.
Birbirinin aynı, ahşap, metal… Devamını Oku
YAZAN: Yayla BOZTAŞ

Eduardo Galeneo “Ben yürürken sözcüklerde içimde yürüyor,” demişti bir söyleşisinde. Bu cümle bana çok yakın geldi. Ben de sözcüklerimi yürütüyorum kendimle. Gördüğüm her olay, insan, canlı cansız her şey beynimin emriyle söze dönüşüyor.
Düşünüyor, yanıtlıyor, kızıyor,… Devamını Oku
YAZAN: Yayla Boztaş Karsan

‘Dedemin Adamları’na bilet aldım. Filmin başlama saatini bekliyorum. Bütün gelen giden, yiyen içen, konuşan gülen insanların karşısında yalnızım.

Bir insan seli devamlı deviniyor. Gürültüleri önlerinde gelen yeni yetmeler. Tazecik, özenli, kimisi büyümüşlüğe özentili…… Devamını Oku
Yazan: Yayla Boztaş Kaysan

Kocaman kamyon, ağzını açmış bir dev gibi bekliyor kapının önünde. Atletleri sırılsıklam işçiler, evin kapısında kaybolup sırtlarında ağır yüklerle iki büklüm dışarı çıkıyorlar. Yatak, koltuklar, halılar, koliler, beyaz eşyaların ezen ağırlığı yorgun kemiklerinde.… Devamını Oku
Yazan: Yayla Boztaş

Yaz sonbahara evrilmiş, sahilde sakin gezintilerin yapıldığı bir Foça akşamı. Keyifli bir anımız, eşimle el ele tutuşmuşuz.

Bir adam, bir kadın ve iki çocuk yürüyor önümüzde. Bizden yavaş yürüyor, daha çok çevreyle, gelip geçenlerle ilgileniyorlar. Belli ki günübirlik gezmeye… Devamını Oku
YAZAN: Yayla Boztaş Kaysan

Düşünmeden edemiyorum. Yaşlandığını gizleyemeyen tek canlı insan mıdır? Kesme, biçme, germe, doldurma gibi güzel olmak için yapılan müdahaleleri saymıyorum. Aklıma gelen normal süresinde yaşlanan insandır. Torbalanan gözler, alında, dudak yanında oluşan derin çizgiler.… Devamını Oku
YAZAN: Yayla BOZTAŞ

Unutmak, çoğu kez üzüldüğümüz bir özelliğimizdir. Unutkanlıklarımıza kızarız. Kendimizinkini bağışlasak da bir başkasının unutkanlığı içimize dert, yüreğimize eziklik olur.
Doğum gününün, evlilik yıl dönümünün, giderek eşiyle ilk tanıştığı günün hatırlanmasını ister çoğu insan… Devamını Oku